O Nas

Zajmujemy się kompleksową eliminacją hałasu na stanowiskach pracy oraz w środowisku. Obszar naszych działań to wszelkiego rodzaju zakłady przemysłowe, produkcyjne czy wytwórcze a nawet wydobywcze.
Wszędzie tam gdzie przekraczane są normy poziomu hałasu emitowanego przez maszyny i urządzenia będące zagrożeniem dla człowieka. Poziomy hałasu regulowane są przepisami prawa pracy i bhp a odpowiedzialność za ich przestrzeganie spoczywa na pracodawcy. W swojej ofercie proponujemy działania kompleksowe począwszy od zbadania problemu nadmiernego hałasu poprzez pomiary, analizę oraz dobór odpowiednich narzędzi eliminujących zagrożenie wraz z produkcją i montażem zaprojektowanych rozwiązań.
Specjalizujemy się w produkcji obudów akustycznych dla pojedynczych maszyn oraz całych linii produkcyjnych i technologicznych. Każdorazowo wykonujemy obudowę zaprojektowaną dla danego przedmiotu związanego z problemem hałasu.
Nasze obudowy wyposażamy w potrzebne rewizje, drzwi, szklenia oraz instalacje wentylacyjne i elektryczne. Wszystkie nasze produkty wykonane są w technologii niepalnej. Do produkcji używamy wysokiej jakości materiałów ze stali ocynkowanej a nawet nierdzewnej.

Hałas to niepożądany dźwięk, który może być uciążliwy lub szkodliwy dla zdrowia. Hałas może powodować:

– uszkodzenie słuchu
– stres i zmęczenie
– zaburzenia snu i koncentracji
– podwyższenie ciśnienia krwi
– depresję i inne choroby


Dopuszczalne wartości hałasu w środowisku pracy wynoszą:

– 80 dB(A) – poziom interwencji
– 85 dB(A) – poziom ekspozycji
– 87 dB(A) – poziom graniczny


Źródła hałasu w pracy to:

– maszyny i urządzenia techniczne
– procesy technologiczne
– transport i ruch pojazdów
– komunikacja i sygnały dźwiękowe
– rozmowy i hałas otoczenia

Zapisy prawa kierowane do pracodawców odnośnie obowiązku ochrony ludzi przed hałasem w pracy:

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/10/WE z dnia 6 lutego 2003 r. 
w sprawie minimalnych wymagań ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na czynniki fizyczne. W tej dyrektywie określono m.in. wartości graniczne narażenia na hałas, obowiązki pracodawców i pracowników, środki ochrony słuchu i badania lekarskie.
Art. 15 ust. 1 zwraca uwagę, że „Pracodawca zapewnia, że narażenie pracowników na hałas jest zmniejszone do najmniejszego możliwego poziomu, biorąc pod uwagę postęp techniczny i dostępność środków zmniejszających hałas„.


Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne, które wdrożyło do prawa polskiego powyższą Dyrektywę, określa obowiązki pracodawców w zakresie zapewnienia pracownikom ochrony przed zagrożeniami związanymi z narażeniem na hałas, a w szczególności zapewnienia stosowania procesów technologicznych, maszyn i urządzeń powodujących możliwie najmniejszy hałas.
§ 4. 1. Pracodawca ocenia ryzyko zawodowe związane z narażeniem pracowników na
hałas lub drgania mechaniczne, wynikające z cech miejsca pracy oraz ze stosowanych
w konkretnych warunkach środków lub procesów pracy, ze szczególnym uwzględnieniem:
…
6) informacji dotyczących poziomu emisji hałasu lub drgań mechanicznych, dostarczanych
przez producenta środków pracy;
7) istnienia alternatywnych środków pracy, zaprojektowanych do ograniczenia emisji hałasu
lub drgań mechanicznych;
§ 5. 1. Pracodawca eliminuje u źródła ryzyko zawodowe związane z narażeniem na hałas
lub drgania mechaniczne albo ogranicza je do możliwie najniższego poziomu, uwzględniając
dostępne rozwiązania techniczne oraz postęp naukowo-techniczny.
2. Na podstawie oceny ryzyka zawodowego, o której mowa w § 4, po osiągnięciu lub
przekroczeniu w środowisku pracy przez wielkości charakteryzujące:
1) hałas – wartości NDN,
2) drgania mechaniczne – wartości progów działania
pracodawca sporządza i wprowadza w życie program działań organizacyjno-technicznych
zmierzających do ograniczenia narażenia na hałas lub drgania mechaniczne oraz dostosowuje
te działania do potrzeb pracowników należących do grup szczególnego ryzyka.
3. Program, o którym mowa w ust. 2, powinien uwzględniać w szczególności działania
polegające na:
1) unikaniu procesów lub metod pracy powodujących narażenie na hałas lub drgania
mechaniczne i zastępowaniu ich innymi, stwarzającymi mniejsze narażenia;
2) dobieraniu środków pracy przeznaczonych do wykonywania określonej pracy, właściwie
zaprojektowanych pod względem ergonomicznym, o możliwie najniższym poziomie
emisji hałasu lub drgań mechanicznych;
3) ograniczaniu narażenia na hałas lub drgania mechaniczne środkami technicznymi:
a) w przypadku hałasu przez stosowanie obudów dźwiękoizolacyjnych, kabin
dźwiękoszczelnych, tłumików, ekranów, materiałów dźwiękochłonnych oraz układów
izolujących i tłumiących dźwięki materiałowe,
b) w przypadku drgań mechanicznych przez stosowanie materiałów, elementów
i układów izolujących i tłumiących drgania, w tym amortyzowanych siedzisk,
uchwytów i rękawic antywibracyjnych;
4) projektowaniu miejsc pracy i rozmieszczaniu stanowisk pracy w sposób umożliwiający
izolację od źródeł hałasu lub drgań mechanicznych oraz ograniczający jednoczesne
oddziaływanie wielu źródeł na pracownika.


Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (ze zm. Dz.U.2018.1286). W tym rozporządzeniu podano wartości graniczne narażenia na hałas w zależności od czasu trwania i częstotliwości hałasu.
Oraz Załącznik do Rozporządzenia, który wskazuje wartości progów działania dla wielkości charakteryzujących hałas i drgania mechaniczne w środowisku pracy:
1. W przypadku hałasu:
1) dla poziomu ekspozycji na hałas odniesionego do 8-godzinnego dobowego wymiaru
czasu pracy lub poziomu ekspozycji na hałas odniesionego do tygodnia pracy – wartość
progu działania wynosi 80 dB,
2) dla szczytowego poziomu dźwięku C – jako wartość progu działania przyjmuje się
wartość NDN wynoszącą 135 dB.


Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy wskazuje w Załączniku nr 2:
1.3. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy nie może przekraczać 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja dzienna nie może przekraczać wartości 3,64 x 103 Pa² x s lub poziom ekspozycji na hałas odniesiony do przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie może przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa nie może przekraczać wartości 18,2 x 103 Pa2x s.
1.4. Maksymalny poziom dźwięku A nie może przekraczać wartości 115 dB.
1.5. Szczytowy poziom dźwięku C nie może przekraczać wartości 135 dB.

Czym właściwie jest hałas:

Hałas to dźwięk, który jest nieprzyjemny lub zakłócający. Hałas może być różny w zależności od tego, jak często się zmienia i jak wysoki jest. Im częściej i wyżej się zmienia, tym bardziej jest szkodliwy.
Hałas mierzy się w decybelach (dB). Decybel to jednostka, która pokazuje, jak głośny jest dźwięk. Im więcej decybeli, tym głośniejszy dźwięk. Na przykład, szept to około 20 dB, rozmowa to około 60 dB, a wiertarka to około 100 dB.
Hałas mierzy się też w hercach (Hz). Herc to jednostka, która pokazuje, jak często się zmienia dźwięk. Im więcej herców, tym częściej się zmienia. Na przykład, dźwięk niski to około 100 Hz,
a dźwięk wysoki to około 10 000 Hz.
Hałas może być stały lub zmienny. Stały to taki, który się nie zmienia lub zmienia się bardzo mało. Zmienny to taki, który się zmienia dużo lub nagle.
Na przykład, szum wentylatora to hałas stały, a uderzenie młotka to hałas zmienny.

Hałas może być też ciągły lub przerywany. Ciągły to taki, który trwa bez przerwy. Przerywany to taki, który ma przerwy. Na przykład, muzyka to hałas ciągły, a dzwonek to hałas przerywany.
Hałas może być szkodliwy dla zdrowia, jeśli jest zbyt głośny, zbyt częsty, zbyt zmienny lub zbyt długo trwa. Hałas może powodować uszkodzenie słuchu, bóle głowy, stres, zmęczenie, zaburzenia snu, problemy z koncentracją i komunikacją.

Normy dotyczące hałasu mówią, jak głośno i jak długo można być narażonym na hałas w miejscu pracy, żeby nie było to szkodliwe dla zdrowia. Normy te zależą od tego, jak częsty i zmienny jest hałas. Im częstszy i zmienniejszy, tym niższe są dopuszczalne wartości. 
Normy te podają dwie wartości: najwyższe dopuszczalne natężenie hałasu i najwyższy dopuszczalny czas narażenia na hałas. Natężenie hałasu to głośność hałasu w decybelach. Czas narażenia na hałas to długość czasu, w którym można być narażonym na hałas bez uszkodzenia słuchu.
Na przykład, norma mówi, że najwyższe dopuszczalne natężenie hałasu w środowisku pracy, przy którym pracownik może przebywać bez ograniczeń czasowych, wynosi 80 dB.
To znaczy, że jeśli hałas jest głośniejszy niż 80 dB, to pracownik nie może być narażony na niego przez cały dzień, tylko przez określony czas. Norma podaje też, jaki to czas jest w zależności od natężenia hałasu. Na przykład, jeśli hałas jest równy 85 dB, to pracownik może być narażony na niego przez 8 godzin. Jeśli hałas jest równy 90 dB, to pracownik może być narażony na niego przez 4 godziny. Jeśli hałas jest równy 95 dB, to pracownik może być narażony na niego przez 2 godziny. I tak dalej.

Normy dotyczące hałasu mówią też, co pracodawca i pracownik muszą zrobić, żeby zapewnić ochronę przed hałasem. Pracodawca musi m.in. zmniejszać hałas w miejscu pracy, stosować maszyny i urządzenia, które nie powodują dużego hałasu, oznaczać strefy, w których jest duży hałas, zapewniać pracownikom ochronniki słuchu, informować pracowników o zagrożeniach związanych z hałasem i badać ich słuch. Pracownik musi m.in. stosować się do zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, używać ochronników słuchu, unikać niepotrzebnego hałasu i zgłaszać problemy ze słuchem.